De Postwet (artikel 148bis, § 2, van de wet van 21 maart 1991) legt de aanbieders van postdiensten de verplichting op "om personen belast met de verdeling van de geadresseerde postzendingen identificeerbaar te maken voor de bevolking en ervoor te zorgen dat de postzendingen, met uitzondering van de kranten, een herkenningsteken dragen aan de hand waarvan de aanbieder van de dienst die deze zending heeft behandeld, kan worden bepaald".
Volgens het wettelijke voorschrift zou elke aanbieder van postdiensten die betrokken is in het proces van vervoer van de post dus op de post een herkenningsteken moeten aanbrengen waarmee hij geïdentificeerd kan worden. Deze verplichting tot markering kan echter de operationele processen ingewikkelder maken en dus extra kosten teweegbrengen.
Het BIPT wenst het advies in te winnen van de verschillende partijen (operatoren, consumentenverenigingen, enz.) die met deze kwestie van markering te maken hebben.
De antwoorden op deze raadpleging worden ingewacht tot vier weken na deze publicatie, dus uiterlijk woensdag 2 juli 2014.