Europees kader

Het BIPT werkt mee aan de omzetting van de Europese richtlijnen in de telecommunicatiesector.

In de gebundelde Europese reglementering staan alle Europese richtlijnen en verordeningen die in de telecommunicatiesector van kracht zijn.

Verordeningen

Teksten van het Parlement en van de Raad (er bestaan ook verordeningen van de Raad alleen), op voorstel van de Commissie. Ze worden onmiddellijk van kracht en zijn bindend in alle lidstaten van de EU zonder dat daartoe uitvoeringsbepalingen moeten worden aangenomen in de nationale wetgeving. Ze creëren dus een recht in de volledige Europese Unie zonder rekening te houden met de grenzen en zijn uniform en integraal geldig in alle lidstaten.

Europese autoriteiten

  • Verordening (EU) 2018/1971 van het Europees Parlement en de Raad van 11 december 2018 tot instelling van het Orgaan van Europese regulerende instanties voor elektronische communicatie (Berec) en het Bureau voor ondersteuning van Berec (Berec-Bureau), tot wijziging van Verordening (EU) 2015/2120 en tot intrekking van Verordening (EG) nr. 1211/2009
  • Verordening (EU) 2019/881 van het Europees Parlement en de Raad van 17 april 2019 inzake Enisa (het Agentschap van de Europese Unie voor cyberbeveiliging), en inzake de certificering van de cyberbeveiliging van informatie- en communicatietechnologie en tot intrekking van Verordening (EU) nr. 526/2013 (de cyberbeveiligingsverordening) 

Roaming

  • Verordening (EU) nr. 531/2012 van het Europees Parlement en de Raad van 13 juni 2012 betreffende roaming op openbare mobielecommunicatienetwerken binnen de Unie (Directe link geconsolideerde versie: html/ pdf)
  • Verordening (EU) 2015/2120 van het Europees Parlement en de Raad van 25 november 2015 tot vaststelling van maatregelen betreffende open-internettoegang en tot wijziging van Richtlijn 2002/22/EG inzake de universele dienst en gebruikersrechten met betrekking tot elektronische-communicatienetwerken en –diensten en Verordening (EU) nr. 531/2012 betreffende roaming op openbare mobielecommunicatienetwerken binnen de Unie
  • Uitvoeringsverordening (EU) 2016/2286 van de Commissie van 15 december 2016 tot vaststelling van gedetailleerde voorschriften betreffende de toepassing van het beleid inzake redelijk gebruik, betreffende de methodologie voor de beoordeling van de houdbaarheid van de afschaffing van retailroamingtoeslagen en betreffende de ten behoeve van die beoordeling door een roamingaanbieder in te dienen aanvraag
  • Verordening (EU) 2017/920 van het Europees Parlement en de Raad van 17 mei 2017 tot wijziging van Verordening (EU) nr. 531/2012 wat betreft de voorschriften voor wholesaleroamingmarkten) 

Melding van inbreuken in verband met persoonsgegevens

  • Verordening (EU) nr. 611/2013 van de Commissie van 24 juni 2013 betreffende maatregelen voor het melden van inbreuken in verband met persoonsgegevens op grond van Richtlijn 2002/58/EG van het Europees Parlement en de Raad betreffende privacy en elektronische communicatie 

ePrivacy

  • Verordening (EU) 2016/679 van het Europees Parlement en de Raad van 27 april 2016 betreffende de bescherming van natuurlijke personen in verband met de verwerking van persoonsgegevens en betreffende het vrije verkeer van die gegevens en tot intrekking van Richtlijn 95/46/EG (algemene verordening gegevensbescherming)

Consumentenbescherming

  • Uitvoeringsverordening (EU) 2019/2243 van de Commissie van 17 december 2019 tot vaststelling van een model voor de samenvatting van het contract die door aanbieders van voor het publiek beschikbare elektronischecommunicatiediensten moet worden gebruikt overeenkomstig Richtlijn (EU) 2018/1972 van het Europees Parlement en de Raad

Richtlijnen

Teksten van het Parlement en van de Raad op initiatief van de Commissie (een richtlijn kan ook uitgaan van enkel de Raad of enkel de Commissie, zoals de “Mededingingsrichtlijn” van de Commissie). Richtlijnen zijn voor de lidstaten verbindend ten aanzien van het resultaat dat binnen een gegeven termijn moet worden bereikt, waarbij echter aan de nationale instanties de bevoegdheid wordt gelaten om zelf de vorm en middelen te kiezen. Deze teksten moeten eerst in nationaal recht worden omgezet voordat ze van toepassing zijn in elke lidstaat. Ze moeten omgezet zijn binnen de termijn die in elke richtlijn is toebedeeld. Bij niet-nakoming van deze verplichtingen kunnen de lidstaten worden vervolgd voor het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen (EhvJ) wegens schending van het Gemeenschapsrecht.
Communautaire richtlijnen scheppen geen rechtstreekse rechten of verplichtingen voor de burgers van de Unie, omdat ze enkel gericht zijn tot de lidstaten. Uit de rechtspraak van het EHvJ vloeit echter voort dat nadat de termijn van omzetting verstreken is, alle organen van de lidstaten verplicht zijn om de nationale wetgeving te interpreteren en toe te passen overeenkomstig de richtlijnen, en die bepalingen van nationaal recht te verwerpen die indruisen tegen een niet-omgezette richtlijn. Het EHvJ heeft het recht van de particulieren erkend om tegen een staat een richtlijn aan te voeren die niet of onjuist is omgezet in nationaal recht en zich voor de nationale rechtbanken te beroepen op de rechten die uit die richtlijn voortvloeien, op voorwaarde dat de bepalingen van de richtlijn wat de inhoud betreft, duidelijk, specifiek en dwingend zijn en geen interpretatieruimte laten.

Elektronische communicatie (telecommunicatie en radiocommunicatie)

  • Richtlijn (EU) 2018/1972 van het Europees Parlement en de Raad van 11 december 2018 tot vaststelling van het Europees wetboek voor elektronische communicatie (herschikking)
    Geconsolideerde tekst (De richtlijnen 2002/19/EG, 2002/20/EG, 2002/21/EG, 2002/22/EG blijven van toepassing tot 21 december 2020
  • Richtlijn 2002/58/EG van het Europees Parlement en de Raad van 12 juli 2002 betreffende de verwerking van persoonsgegevens en de bescherming van de persoonlijke levenssfeer in de sector elektronische communicatie (Richtlijn betreffende privacy en elektronische communicatie) (geconsolideerde versie)

Mededinging op de markten voor elektronische-communicatienetwerken en -diensten 

  • Richtlijn 2002/77/EG van de Commissie van 16 september 2002 betreffende de mededinging op de markten voor elektronische-communicatienetwerken en -diensten (OV)

Aanleg van netwerken met hoge snelheid

  • Richtlijn 2014/61/EU van het Europees Parlement en de Raad van 15 mei 2014 inzake maatregelen ter verlaging van de kosten van de aanleg van elektronischecommunicatienetwerken met hoge snelheid Voor de EER relevante tekst (OV)

Radioapparatuur

  • Richtlijn 2008/63/EG van de Commissie van 20 juni 2008betreffende de mededinging op de markten van telecommunicatie-eindapparatuur (gecodificeerde versie)
  • Richtlijn 2014/30/EU van het Europees Parlement en de Raad van 26 februari 2014 betreffende de harmonisatie van de wetgevingen van de lidstaten inzake elektromagnetische compatibiliteit (herschikking)  Geconsolideerde tekst
  • Richtlijn 2014/35/EU van het Europees Parlement en de Raad van 26 februari 2014 betreffende de harmonisatie van de wetgevingen van de lidstaten inzake het op de markt aanbieden van elektrisch materiaal bestemd voor gebruik binnen bepaalde spanningsgrenzen (OV)
  • Richtlijn 2014/53/EU van het Europees Parlement en de Raad van 16 april 2014 betreffende de harmonisatie van de wetgevingen van de lidstaten inzake het op de markt aanbieden van radioapparatuur en tot intrekking van
  • Richtlijn 1999/5/EG Geconsolideerde tekst

Media

  • Richtlijn 2010/13/EU van het Europees Parlement en de Raad van 10 maart 2010 betreffende de coördinatie van bepaalde wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen in de lidstaten inzake het aanbieden van audiovisuele mediadiensten (richtlijn audiovisuele mediadiensten) (geconsolideerde versie)

Besluiten

Teksten die vooral aangenomen zijn door de Commissie, die dan de raadplegingsprocedure van de regelgevende comités moet volgen (regel van de comitologie). De Commissie kan optreden bij besluit krachtens het Verdrag (bijvoorbeeld inzake concurrentie) of krachtens verordeningen of richtlijnen die haar een dergelijke bevoegdheid verlenen. Evenals een verordening zijn beschikkingen bindend in al hun onderdelen, maar dan enkel voor de subjecten tot wie ze zijn gericht. Beschikkingen vergen dus geen nationale wetgeving om te worden uitgevoerd. Een beschikking kan gericht zijn tot één, tot meer of tot alle lidstaten, tot ondernemingen of particulieren

 

  • Beschikking nr. 676/2002/EG van het Europees Parlement en de Raad van 7 maart 2002 inzake een regelgevingskader voor het radiospectrumbeleid in de Europese Gemeenschap (Radiospectrumbeschikking)
  • Besluit nr. 243/2012/EU van het Europees Parlement en de Raad van 14 maart 2012 tot vaststelling van een meerjarenprogramma voor het radiospectrumbeleid

Aanbevelingen en mededelingen

Deze rechtsmiddelen zijn niet bindend. Ze geven weer hoe de Commissie een zekere bepaling of een bepaald onderwerp interpreteert. Wat betreft het domein van de elektronische communicatie dient evenwel te worden opgemerkt dat de aanbevelingen een bijzonder juridisch statuut genieten in die zin dat de nationale regelgevende instanties er “zo veel mogelijk rekening” mee moeten houden en dat zij in geval van niet-naleving van een aanbeveling hun standpunt moeten motiveren tegenover de Commissie (artikel 19 van de “Kaderrichtlijn").

 

Link (s)

Naar boven